به گزارش مشرق،مهدی محمدی، مشاور رییس مجلس در امور راهبردی در کانال تلگرامی خود نوشت:

گرچه به دلیل کم کاری شدید دولت، وضعیت وخیم اقتصادی و فضای بی رحمانه تخریب، انتظار رهبر معظم انقلاب درباره مشارکت بالای مردم در انتخابات مجلس محقق نشد، اما همین که دشمن پس از آشوب های سال گذشته از تعطیل کردن مردمسالاری در ایران ناامید شد، جای شکر بی شکایت و حمد بی نهایت دارد.

از حیث آماری انتخابات ۱۴۰۲ خصوصا در تهران بسیار معنادار است. مشارکت تقریبا به میزان انتخابات سال ۹۸ اما پراکندگی آرا بسیار بالا بوده است. در سال ۹۸ هر فرد به طور میانگین نام ۱۶ نفر را در برگه رای خود نوشته اما این عدد در سال ۱۴۰۲ به ۱۱ نفر کاهش پیدا کرده است. نسبت رای باطله به رای ماخوذه هم در ۹۸، ۱۰ درصد بوده اما اکنون به ۱۵ درصد رسیده است.

در یک ارزیابی اولیه این نشان دهنده آن است که مرجعیت های سیاسی سنتی فروپاشیده اما چیز جدیدی هم به جای آن ننشسته است. رای دهندگان در تهران لیستی رای نداده اند و اساسا توافقی درباره اینکه چه چیز درست و چه چیز نادرست است، میان آنها وجود نداشته است. به این معنا، جریان انقلابی در تهران دچار یک اختلاف نظر بی سابقه شده که درباره هدف ایجاد آن باید تامل کرد.

مشخصا رای محمدباقر قالیباف به یک چهارم رای انتخابات قبلی کاهش یافته است. یک دلیل اصلی تخریب هاست که از روز اولی که او پای به مجلس گذاشت آغاز شده است. من فکر می کنم باید به تک تک تخریب ها -که حتی یک مورد از آنها درست نبود- پاسخ داده می شد گرچه که کسانی عقیده دارند اگر پاسخ داده می شد هم چیزی تغییر نمی کرد. تا جایی که من می دانم قالیباف درباره منشا، ماهیت و سرچشمه تخریب ها به روشنی سخن خواهد گفت.

علت دوم کاهش رای قالیباف بی شک این است که اجازه شنیدن سخن رهبر انقلاب درباره انقلابی بودن مجلس و کارنامه درخشان آن به نسبت مجالس گذشته اساسا داده نشد. بخش های مهمی از بدنه انقلابی در تهران فکر می کند مجلس هیچ کاری نکرده و گروه هایی خاص عامدا همه تلاش خود را کردند تا قضاوت رهبر انقلاب درباره این مجلس در ذهن انقلابیون بی اعتبار شود. دلایل این امر از خود انتخابات مهم تر است.

در هر حال تخریب اثر کرده است. بدهی قالیباف به انقلابیون روشن کردن منشا و ماهیت تخریب ها و مبارزه با سازمان کار پشت پرده آن است و از آن سو، البته جامعه انقلابی نیز باید از خود بپرسد که دلیل این همه تمرکز بی رحمانه بر یک نفر از داخل و خارج چیست؟ و آیا داستان بر سر مجلس است؟

یک مسئله بسیار بنیادین البته درک این نکته است که نسل جدیدی از انقلابیون ظهور کرده که در بستر شبکه عمل می کند و جامعه و جهان متفاوتی از گذشتگان دارد. من تصور می کنم از این پس باید بسیار بیشتر از تلاش برای ایجاد مکانیسم های انتخاباتی، باید به ایجاد مکانیسم های گفت وگو با این نسل اندیشید. این هم یک تکلیف جدید است.

البته همه اینها به یک معنا فرعیات است. اصل مسئله این است که داستان نه انتخابات مجلس بود و نه شخص قالیباف. مسئله بسیار فراتر از این است و ماشین تخریب داخلی و خارجی که ایجاد شده هم اهدافی بسیار بزرگ تر دارد. مشخصا از نظر برخی، قالیباف اولین گزینه از فهرست افراد مهمی است که باید از سر راه برداشته شوند. نوبت بقیه به زودی خواهد رسید گرچه که تخریب آنها به آسانی قالیباف نخواهد بود.

باقی بماند شاید وقتی دیگر. گرچه که وقتی هم نیست!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.